Bericht van het bestuur
Hartelijk dank voor je uiteenzetting Isabelle. Helaas is niet alles correct, daarom hebben wij in je tekst een aantal quotes gezet, zodat men wel juist geïnformeerd blijft.
Zoals ook in de uitnodiging van de ALV staat, kunnen vragen en/of opmerkingen m.b.t. het nieuwe reglement uiterlijk 22 april via info@connemara.nl ingeleverd worden. Op die manier kunnen we de discussie over de reglementen houden op de juiste plaats: de Algemene Ledenvergadering.
De nieuwe reglementen
Omdat steeds meer leden van het Nederlands Connemara Pony Stamboek geen fokkers maar gebruikers van deze geweldige pony’s zijn begrijp ik dat het animo voor de jaarvergadering waarin voornamelijk stamboek zaken besproken worden erg klein is. Omdat er dit jaar een toch wel erg belangrijke reglementen wijziging op het programma staat wil ik toch het een en ander toelichten in de hoop dat ook de niet fokkers en niet frequente bezoekers van buitenlandse keuringen en vergaderingen enigszins kunnen volgen wat er zich de afgelopen jaren in connemaraland heeft afgespeeld en waarom onze reglementen ook aangepast moeten worden. Helaas wel een lang verhaal.
Al eeuwen lang worden er op de hele wereld paarden/pony’s gefokt. In de meeste gevallen leven deze in kuddes en bepalen de paarden zelf de keuze van de hengst en de merrie. Veel rassen zijn op deze manier ontstaan en worden zelfs tot op de dag van vandaag nog zo gefokt. Toch zijn er ook een aantal rassen die al meer dan een eeuw door selectie van de mens zijn gefokt waarbij de mens bepaalde fokdoelen voor ogen heeft. Onze connemara is er hier een van. Het is geen toeval dat onze pony’s heel divers zijn in de gebruiksmogelijkheden want voor de Ieren waren het werkdieren, die makkelijk moesten zijn in de omgang, vast ter been vanwege de onmogelijke Ierse ondergrond en sterk en duurzaam in het gebruik en voor zon- en feestdagen moesten ze ook nog eens snel zijn en voldoende temperament bezitten om bij de lokale racepartijen vooraan te eindigen.
In 1924 was er voor het eerst sprake van een echt stamboek waarin de pony’s geregistreerd werden en waarbij ook gebruik gemaakt diende te worden van voorgeselecteerde hengsten. Voor de merries was er geen keuring verplicht. Pas zo’n 70 jaar later werd dit systeem gewijzigd. Ook de merries waarmee gefokt werd moesten rond 1990 vooraf “goedgekeurd “ worden voordat hun veulens in het stamboek ingeschreven konden worden. In de praktijk was het zo dat merries eigenlijk met een paar extreme uitzonderingen, altijd in het hoofdstamboek werden ingeschreven. Bij de hengsten lag dit anders, deze moesten zowel in moederland Ierland als bij de aangesloten erkende stamboeken in andere landen een strenge selectie doorstaan. Was de hengst niet goedgekeurd dan werden zijn veulens niet ingeschreven in het stamboek.
Een aantal gedupeerde hengsteneigenaren was het hier niet mee eens en klopten aan bij de Europese commissie in Brussel. Hun standpunt was dat een raszuiver gefokt paard niet mocht worden uitgesloten voor de fokkerij en dat er wel degelijk een stamboek papier moest worden afgegeven voor een veulen uit twee raszuivere dieren. Er mocht niet worden gediscrimineerd.
Hoera je bent al bijna over de helft met lezenOndanks dat Europa door dit strenge selectie beleid de absolute nr. 1 was op het gebied van sportpaarden fokkerij gaf de Europese Commissie gehoor aan dit verzoek en werden alle Europese Stamboeken verplicht om alle veulens van twee raszuivere dieren in het stamboek in te schrijven. Door de meeste stamboeken werd hier niet echt op gereageerd. Ook het Ierse connemara stamboek trok zich aanvankelijk niet veel aan van deze wetswijziging. Omdat een van de kartrekkers een verbinding had met het Connemara Stamboek werd het Connemara Stamboek als een van de eerste aangeklaagd omdat zij de reglementen (nog) niet hadden aangepast. Er was natuurlijk een enorm protest onder de fokkers en vooral het IC’s, het comité wat alle internationale Connemara Stamboeken vertegenwoordigd heeft alle mogelijke moeite gedaan om deze wijziging tegen te houden. Toen er een klacht binnenkwam over het eigenwijze Connemara Stamboek van de Europese Commissie bij het Ierse Ministerie van Landbouw werd het menens en is het stamboek heel snel aan een reglementswijziging begonnen. Er is enorm veel vergaderd en gepuzzeld om toch nog enigszins een selectie toe te kunnen passen, er zijn ook een heel aantal kleine jaarlijkse verschuivingen in het stamboekreglement geweest waardoor het voor de buitenlandse stamboeken erg lastig was om de reglementen wijzigingen te volgen. Uiteindelijk werden alle pony’s in \ Ierland drie klassen ingedeeld:
Klasse 3 is de klasse waarin alle veulens terecht komen, bij ons heet dat tot nu toe het veulenboek. Vanaf dat de merries twee jaar en de hengsten drie jaar oud zijn mogen ze naar de “inspection” = stamboekopname.
Alle pony’s worden op de stamboekopname door een dierenarts gekeurd, als deze keuring ok is en de ouders van de pony zijn beide minimaal klasse 2 komen de nakomelingen in klasse 2.
Bericht van het bestuur
Bovenstaande uitleg over hoe een pony in klasse 2 komt is niet juist. Zoals je hebt kunnen lezen in het concept reglement dat naar de leden is gestuurd, dient naast het goed doorlopen van een veterinaire keuring een Connemara wel degelijk ook door een jury goedgekeurd te worden en aan een bepaalde eis te voldoen alvorens deze opgenomen wordt in klasse 2. Het is dus mogelijk dat de jury een pony niet goed genoeg vindt voor klasse 2 en dat de pony in klasse 3 blijft. In het Ierse reglement staat dit als volgt omschreven (als 1 van de criteria van opname in klasse 2): "Stallions and mares must pass a visual and achieve the minimum marking standard for Class 2 but do not achieve the minimum marking standard for Class one".
Om van klasse 2 naar klasse 1 te komen moeten de pony’s ook nog eens “mooi” genoeg zijn en aan de rasomschrijving voldoen, dit wordt door een jury bepaald. Blue eyed creams (cremello’s en Perlino’s) en te grote of te kleine pony’s blijven ook altijd in klasse 2, hoe mooi ze ook zijn.
Klasse 1 is eigenlijk gelijk aan ons hoofdstamboek, hierin zitten de goedgekeurde hengsten en stamboekmerries.
Klasse 2 is eigenlijk een verzameling van onze “oude” niet goedgekeurde hengsten en niet stamboekwaardige merries + alle BEC’en te grote en te kleine pony’s.
Bericht van het bestuur.
Je omschrijving hierboven van klasse 2 is niet juist. Onze "oude" niet-goedgekeurde hengsten en niet stamboekwaardige merries komen in klasse 3.
Alle eerder in het stamboek opgenomen merries en goedgekeurde hengsten zijn automatisch naar klasse 1 verhuisd.
In het begin werden in Ierland zowel klasse 1 als klasse 2 pony’s op de keuring/show toegelaten. Zo kon het gebeuren dat een aantal klasse 2 pony’s voor de klasse 1 pony’s eindigden en er een hoop commotie ontstond. Elke jury oordeelt anders over een pony en een niet hoofd-stamboekwaardige pony kan in een betere conditie verkeren en zich op die dag beter presenteren als een wel hoofd-stamboekwaardige pony.
Bij stamboekopname is conditie en presentatie eigenlijk niet van belang, hier wordt gekeken naar correctheid van model en beweging, type en voldoen aan de raseigenschappen, kortom, genetische fokwaarde. Bij een show wordt natuurlijk ook gekeken naar conditie en presentatie. Ook bij primering op onze show/ keuring wordt gekeken naar conditie en presentatie, dit is duidelijk te zien bij de keurings resultaten, dezelfde pony kan in de loop der jaren een 1e, 2e en 3e premie hebben behaald.
Vanaf 2006 werden in Ierland alleen nog klasse 1 pony’s op de show toegelaten. Hierdoor is het systeem steeds meer op het oude gaan lijken. Het fokken met uitsluitend klasse 1 dieren wordt zo gestimuleerd en de rust is weer terug gekeerd.
Bericht van het bestuur.
In Nederland blijven klasse 2 pony's wel welkom op de keuring/show.
Helaas is er geen aparte klasse voor te grote pony’s en BEC’s, deze zitten vast in klasse 2 er wordt ook bij de classificatie geen aantekening gemaakt of ze in klasse 2 zijn blijven zitten uitsluitend bv door hun kleur of dat ook bijvoorbeeld het type of corrrectheid te wensen over liet.
Om erkenning te kunnen houden wordt het Nederlandse Stamboek dus ook min of meer gedwongen de reglementen aan te passen.
Ik hoop dat zo een beetje duidelijk is hoe het allemaal zo gekomen is en hoe moederstamboek Ierland het opgelost heeft en wat er allemnaal aan is vooraf gegaan.