Dana Leva (tips welkom) UPDATE

[materiele]

Beste forummers,
In mijn voorstel-post heb ik al veel over Dana Leva verteld, hier zal ik een beetje bijhouden hoe het vordert.
De paardjes staan nu op de achterwei, in het verlengde van de voorwei. Dana heeft daar erg aan moeten wennen, was weken wat schrikachtiger. Ze krijgen strooksgewijs meer gras om hoefbevangenheid te voorkomen, maar zijn er al een paar keer uitgebroken.
Daarnaast trekken onze paardjes helaas nogal veel, vast heel goed bedoelende, mensen aan. Die proberen over het hek te aaien en te voeren. Ik ben daar nogal fel op, dus zal even een flink zware prik op het draad zetten. Er is hier ook veel meer bekijks en drukte/verkeer te ien. Dat vind Dana misschien ook onrustig. Het is nu wel bijgetrokken (+/- 4 weken geduurd), ze is steeds hechter met de andere paardjes. Mijn groepje van 3 is familie van elkaar en daardoor heel hecht, op elkaar gericht. Inmiddels hoort ze erbij, en heeft mijn twentermeisje een beetje onder de hoede genomen. Ze spelen onder 1 hoedje, heel grappig. Overigens is de twenter degene die letterlijk het voortouw neemt bij uitbreken.
Eergisteren heb ik Dana uit de emmer (in mijn armen) gevoerd. Het was voor het eerst in ruim een week dat ik echt wat met haar persoonlijk deed. Ik ben steeds wel uren op de wei, maar dan ben ik palen aan het slaan, heining aan het zetten, lint doortrekken etc. Leek me ook goed, dat we zo met elkaars manier van doen, bewegen etc. vertrouwd raken. Maar goed, ik ging nu wel echt contact met haar specifiek zoeken. Dit keer moest ze hiervoor door het halster heen, waarbij een deel van het halster op haar voorhoofd kwam. Een grote stap, voor het eerst was aanraking met het halster onontkoombaar als ze wilde eten. Het kostte erg veel tijd en overreding, maar na een klein uur at ze gretig door het halster een halve schep brokjes. Ook sabbelde ze uitgebreid op de koperen ring die onderaan het halster hangt. Gisteren daarentegen wilde ze er weinig van weten. Ze liep al niet meer op me af, zelfs niet als ik met uitgestoken hand voer aanbood. Ook als ik wegging en haar emmer voer liet staan in de wei, met halster om het hengsel heen, bleef ze erbij weg. Misschien omdat ik ze net een strook bij had gegeven?
Toen ik terugkwam, heb ik wat brood voor haar op de grond gegooid dichtbij de emmer. Nadat ze daarvan wat gehapt had, at ze ook door het halster heen uit de emmer die op de grond stond. Ze heeft maar een paar happen genomen, ook maar 2 uit mijn hand. Raar eigenlijk, en helaas een stap terug. Ik zag natuurlijk al voor me hoe ik die band vervolgens soepeltjes over haar oren zo trekken, dat ze het halster om de nek zou dragen, vervolgens aanraken, halster stukje opschuiven, net zo lang tot het goed om het hoofd zou zitten. Dat gebeurt ook nog wel maar niet zo rap als ik had gehoopt.
Ondertussen groeien haar hoeven tot platvoeten...
Hieronder de link van haar fotoalbum. De meest recente foto's zijn van zondag.
[url]

[wilma]

Hoi Maria Anna,

Het is echt een mooie pony en ze kan nog prima bewegen ook! (Twee jaar geleden vond ik haar ook al de beter gebouwde pony t.o.v. O'Kay, maar ja...ik hikte tegen het grote aandeel volbloed aan).
Wat me opvalt als je de foto's bekijkt is dat ze nooit, maar dan ook echt nooit ontspannen is!
Er is altijd één oor op de aanwezige fotograaf gericht, met andere woorden: jullie aanwezigheid is niet vanzelfsprekend.
Het is zoveel moeilijker om die Zonnehoeve-pony's te laten wennen aan mensen als die niet bijna 24 uur in de buurt zijn...

Wat betreft die voeten: ook als het je op korte termijn zou lukken om een halster om te krijgen, dan kun je daar nog niet veel aan doen. Bij O'Kay zijn de hoeven erg opgeknapt van het feit dat ze een stuk verhard erf (en betonpad in het weiland) tot haar beschikking had. Dan slijt het min of meer af conform de theorie van natuurlijk bekappen. (Voorvoetjes gaf O'Kay vrij snel: achterhoeven optillen en vervolgens ook kunnen vijlen heeft zeker twee maanden geduurd, omdat ze haar balans niet kon houden). Misschien in de buurt van het water verharden met trottoirtegels?

Op welk paard let de kudde als er iets bijzonder gebeurd? Is dat je welsh-merrie of is het Dana?
Als het je 'oude' merrie is kun je daar misschien gebruik van maken: alle andere pony's aan het halster mee laten nemen door mensen en dan door (ruime) corridors van schriklint/ palen / pilonnen lopen, stil staan en dergelijke. Het idee is dan dat Dana volgt, bij voorkeur met jou achter haar als drijver. In eerste instantie volgt ze natuurlijk de leidmerrie, maar die wordt dan weer geleid door mensen. Het moet het leven (vrij saai in een plat groen weiland) een beetje leuker en uitdagender maken. Deze pony's zijn gewend om te denken en problemen op te lossen!

Ik blijf er bij dat ik zelf zou proberen een stevige paddock te fabriceren om het contact te forceren. Niet met dwang, maar wel zo dat zij contact móet opnemen ( solitair, honger, dorst). Op één van je foto's zie je dat jij contact wil maken met uitgestoken arm en oogcontact. Dat werkt snel bedreigend en direct oogcontact houdt paarden op afstand. Beter werkt om je eigen aandacht te focussen op 'iets' op de grond (bakje met voer -geen emmer, die is te hoog om veilig te voelen voor een paard) erbij hurken, niet op haar letten. Normaal gesproken zal elk paard nieuwsgierig zijn en vroeger of later komen kijken wat jij zo interessant vindt. NIET REAGEREN, MAAR GEWOON NAAR BENEDEN BLIJVEN KIJKEN. Ze mag eten en jij doet verder niets, niet aankijken, niet aanraken in het begin. Wel even uitkijken, want een beetje dominant type (zoals O'Kay...) probeert na een aantal keren of die lastige mee-eter wellicht verjaagd kan worden. Dat is echt het enige moment geweest dat Kay een keer (hard) tegen mijn vuist opgelopen is.

Deze manier van contact maken werkt alleen als de ruimte niet groter is dan pakweg 15 x 20 meter, geen andere paarden in dezelfde ruimte en de noodzaak voor Dana om het probleem onder ogen te zien.

Heus Maria Anna, het komt echt wel goed, maar het vraagt tijd. Bereid je vast voor op één teleurstelling: als je eenmaal het halster om kan krijgen (of in eerste instantie bijvoorbeeld een halsriem), dan kun je nog steeds niet veel met haar beginnen: aan het halster lopen is erg lastig als een pony nog niet geleerd heeft om toe te geven bij druk. Dat is de volgende grote uitdaging. Maar stapje voor stapje kom je er wel!

Mijn vaste opmerking: ik heb niet de pretentie dat ik wel even zal vertellen hoe je dit aan moet pakken! Ik geef alleen aan hoe ik het zou doen en er zijn heel veel meer goede manieren. Ik probeer gewoon mee te denken en vanuit mijn ervaring wat tips te geven. Succes!

[materiele]

Ha Wilma,
Dat zijn lekker veel praktische tips en ideeën! Ik ga wat uitproberen en hou jullie op de hoogte.
Bedankt voor de bemoediging.
Groeten Maria Anna

[Inez]

Hoi Maria Anna, mooi om je verhaal zo te lezen. En ook leuk om de tips van Wilma te lezen.
Ik wens je heel veel sterkte en zal ook meteen opbiechten dat ik waarschijnlijk niet het geduld zou hebben voor zo'n opgave. Maar ik vind het wel heel leuk om jullie vorderingen te volgen!

[krista78]

Hallo,

ik vind het ook een heel leuk stukje om te lezen. En ik weet ook zeker dat het goed gaat komen. Je zal wel echt een hele lange adem moeten hebben inderdaad. En ik ben een enorme emiel voest liefhebber maar soms moet je inderdaad zoals hier boven de ruimte hebben waar je ze kan opsluiten en iets kan doorbreken. Het is heel erg moeilijk een paard mak te maken als hij kan vluchten want dat is een basisreactie en voordat je die gepasseerd bent........ en mocht je een halster om krijgen zal ze waarschijnlijk al halverwege vluchten en dan moet je goed beseffen dat dan het halster wellicht gevaarlijk om zit. In een kleinere afgeloten ruimte kan je eerst grondwerk doen om de dominantie te veranderen en hierdoor maken ook voest en dat soort mensen de paarden mens bekend. Op een groot weiland zonder goede afzetting kan je dit gewoon weg niet. Niet om je de put in te praten hoor maar zolang ze echt kan vluchten krijg jij haar niet mak. Wel handmak misschien maar ik geloof niet dat jij er dan ooit op zal zitten zeg maar. Je zal zeker een speciale band krijgen maar het is wel een vereiste dat een pony onder jou staat in rang want helaas 400/500 kilo weegt toch een hoop als dat over je heen komt. En tuurlijk gebeurd dat niet maar als ze schikt of wat dan ook doet een pony rare dingen. Misschien kan je eens tips vragen aan emiel voest of misschien zijn er mensen in de buurt die door hem zijn opgeleid. Momenteel geeft hij natuurlijk les op deurne dus iedereen met orun kan een applicatie volgen dus op deze manier komen er steeds meer mensen die je tegen een goed betaalbare prijs kan helpen. En in de ogen kijken of aankijken betekend dat jij het roofdier bent en zij de prooi dus dat nooit doen. Ik probeerde het bij nicky door gewoon schuin op d'r af te lopen en ik wist dat ze kriebelen op d'r borst erg waardeerde en daardoor ontspande ze volledig. maar goed dat is bijna niet vergelijkbaar want nicky ws niet "verwilderd"al deed ze dat een paar weken wel geloven hihi. Maar nogmaals zorg voor een hele goede afzetting waar ze absoluut niet doorheen kan want als ze dat eenmaal geleerd heeft..... en als ze daarin staat kan je dmv grondwerk een basis gaan leggen en daaruit verder ontwikkelen. maar nogmaals ik denk dat echt hulp voor specifieke tips op jou situatie en vooral in jou situatie het beste is. En mijn mening is ook wel een beetje dat dat opgroeien in de bush bush wel heel goed is maar niet voor alle paarden geschikt. En ik denk dat je altijd van te voren dus als klein veulen dat contact met mensen moet hebben gehad zodat de inprenting goed is. En ik wil zeggen dat ik als emiel voest liefhebber ook niet altijd alles van hem gebruik hoor wel is het een soort basis waar ik dan door mijn eigenwijsheid weer vanaf wijk maar meestal heeft hij gewoon gelijk. Maar dat de situatie doorbroken moet worden lijkt mij duidelijk. De dominatie moet veranderd worden. Dan zal je ook je pony verder kunnen opleiden. heel veel succes

[materiele]

Hey, bedankt voor jullie tips weer! ben weer mooi op pad geholpen met nieuwe ideeën, bedankt.
Ja mijn veulens zouden ook niet in de bushbush opgroeien. Geen goede voorbereiding op de rest van hun leven.
Wat Emiel Voest betreft, dat is in mijn ogen een ongelofelijke windbuil. Hij is niet zuiver. Heb daar al een peperdure cursus gedaan, waarin ik vooral leerde hoe je mensen geld uit de zak klopt door ze onderuit te halen. De enkele nuttige tips die hij geeft, kun je elders beter krijgen.
Daarnaast zou ik dit nooit een dominantie kwestie noemen. Maar dominantie is inderdaad zo'n beetje het voornaamste stokpaardje van Emiel. Let wel, van hemzelf, niet altijd van de paarden waarmee hij werkt.
Toch heb ik mogen ervaren dat dominantie niet die recht toe rechtaan verhouding is die mensen zo graag willen zien. Gelukkig word ik in deze visie gesteund door andere 'naturals' die in hun boeken beschrijven hoe zij aan dominantie meerdere dimensies zien. Daar kan ik me veel meer in vinden. Eigenlijk is het vrij complex, maar de basis simpel: degene die voor de voorliggende situatie het meest geschikt is, neemt het voortouw, zonder dat de andere kuddeleden daarover morren. Er komen nog een paar andere factoren bij kijken, maar in de basis is het dit. Super efficiënt!
Zoals je mag aannemen, loop ik al wat langer mee en ken de weg naar bronnen over natural benadering wel. Mocht ik hulp willen inschakelen en die niet zelf in mijn netwerk hebben, zal ik op dit forum een lijntje uitwerpen. Maar het gaat mij nu meer om hele concrete tips die voor de huidige situatie van toepassing zijn, ervaringen van anderen met paarden uit de bushbush en andere ingevingen. Dat het niet één op één te vertalen is naar Dana Leva, deze kudde, dit weiland etc., spreekt voor zich. Maar je kunt elkaar zo wel op een bruikbaar idee brengen! En wat dan bij mij goed heeft gewerkt, kan ik weer doorgeven aan de volgende.
Want inderdaad, het is niet makkelijk zonder faciliteiten. Maar niet onmogelijk ook.
En die foto's: daar moet je ook weer niet te veel uithalen. Dana staat regelmatig met halfdichte oogjes in het zonnetje te genieten, lekker met de anderen aan het knuffelen, op haar dooie gemakje grazen of liggend te bakken. Maar je begrijpt dat fotografisch niet bijster interessant is, dus klak ik met mijn tong om haar aandacht te krijgen en haar hoofd goed op de foto te zetten, of haar bouw uit te laten komen. WIl niet zeggen dat ze voortdurend gespannen is, hoor.
Gelukkig maar, arm ding!
Dat roofdier verhaal ken ik, maar ik wacht liever niet af of ze in mijn hand gaat bijten als ik haar uit de hand wil voeren. In het begin maakte ze het onderscheid tussen hand en voer ook niet. Nu hebben wij een manier gevonden waarop ik het aanbied, zij het eet en ik haar kan blijven observeren. Dat is geen kwestie tussen ons, dus.
Natuurlijk benader ik haar niet in een voortvarende rechte lijn en is mijn houding niet dreigend.
Maar enfin, de plaatjes zeggen niet alles, maar ik ga niet bij allemaal het hele verhaal toelichten. Tenzij je een vraag hebt, dan kan ik die beantwoorden. Voor de rest neem ik voor kennisgeving aan wat ieder er zo sec uithaalt, kijk welke tips ik kan uitvoeren en hou jullie op de hoogte van de resultaten daarvan.
Meelopen met mij doet ze al aardig als er voer is. Door "gangetjes"leiden is daarop een mooi vervolg. Goed idee! Het is inderdaad te merken dat ze mentale uitdaging leuk vindt. Ik denk dat ze dit geweldig gaat vinden! Zal proberen fototoestel in de aanslag te houden en hier te posten.
Verband halster en bekappen is: als het halster eenmaal om is en zij aanraking gewend is, kan de DA haar verdoven en de hoeven ordentelijk behandelen! Vandaar.
Stoeptegels kan ik misschien wel sjeffen, om de waterbak heen. Ik vraag me of dat veel uithaalt, maar lijkt me sowieso wel een goed plan om de kudde een verhard stukje aan te bieden. Jullie horen nog hoe dat gaat.
Ik volg ook het advies om de ruimte te verkleinen waarin Dana alleen staat. Ik ben bezig een schrikdraad apparaat te kopen voor dit weiland. Het voorste weiland heeft namelijk maar aan 1 van de 4 zijden prik, omdat de rest anders is afgeperkt (met minder gelegenheid om te schuieren). Dat apparaat is dus niet sterk genoeg voor de achterwei. Als daar eenmaal op de buitenzijden goed prik op staat, kan ik binnen 'parcoursjes' bouwen, stukje afzetten etc. Ik zit te denken aan een interessant weggetje naar de waterbak.
Dit was het weer eventjes!
Groetjes Maria Anna

[wilma]

Hoi Maria Anna,

Dat gevoel van 'er moét wat aan die voeten gedaan worden" herken ik zo goed...Het was oorspronkelijk de bedoeling dat O'Kay zou bevallen in het natuurgebied en pas na het afspenen van haar veulen naar mij zou komen. Maar ik lag 's nachts wakker van die enorme hoeven...(in je halfslaap worden ze letterlijk nachtmerrie-groot...).Dat is eigenlijk de belangrijkste reden dat O'Kay dus vóór de bevalling al afgeleverd is. Ik heb het er toen met Piet van IJzendoorn over gehad hoe ik iets aan die voeten kon doen. Hij vond het allemaal niet zo'n probleem: als ze eenmaal in handen zijn en gewend zijn, gebeurt het wel eens een keertje...

Met de ervaring die ik nu heb, ben ik inmiddels net zo laconiek: Dana heeft er 8 jaar mee/op gelopen, die hoeven zijn altijd vanzelf afgebrokkeld en dat gaat nog wel een tijdje goed. O'Kay heeft inmiddels keurige hoeven, waarmee ze op elke ondergrond uit de voeten kan. Ze loopt zonder ijzers, ik draaf gewoon einden over de weg, pezen zijn prima en het enige wat je nu nog van die enorme schuiten merkt is dat ze wat plattere hoeven heeft (met een keurige concave zool, dat wel).
Ze wordt om de paar weken bekapt, ik rasp zo af en toe tussendoor de boel een beetje rond en dat is het.
Bij O´Kay heeft in het begin lopen op een harde ondergrond er wel voor gezorgd dat de hoeven sneller afsleten, waardoor het afrolpunt beter kwam te liggen. Dat was echt in een paar weken gebeurd!

Ik ben zelf geen fan van verdoven en in mijn ervaring zijn ook veel dierenartsen iets teveel gewend aan huispaarden en zorgt het geven van de verdoving al voor een bak stress. Ik zou zelf trouwens ook nooit zo'n "daadkrachtig ORUN'meisje met Voest/applicatie op Dana loslaten: dat paard is niet tegendraads, bang of dominant: ze is gewoon nog niet tam! Vreemd genoeg hebben juist 'echte' paardenmensen aldoor de neiging zo'n dier weleens even te overtuigen. Dat werkt dus niet zo...Tot op de dag van vandaag reageert O'Kay anders dan een normaal opgegroeid paard. Ik kan echt uitstekend met haar opschieten, maar zij ziet haar ervaring met mij niet als norm voor de omgang met andere mensen.
Ik heb het als eens eerder geschreven: ze is beleefd, maar blijft altijd op haar hoede. Ik hoef nooit bang te zijn dat ze gestolen wordt uit het weiland: iemand anders kan haar wel benaderen, maar krijgt écht geen halster bij haar om...Om over inladen maar niet te spreken!

[Isabelle]

Ik las jullie stukje over Dana Leva en dat doet me erg denken aan een van de jaarlingen die ik nu heb. Hij is het eerste jaar niet in de hand geweest alleen met zijn moeder mee op de trailer, dat is ook het enige wat hij zonder enkele stress doet. Omdat hij helemaal niet benaderbaar was maar wel uit je hand at (als je de andere hand op je rug hebt) heb ik hem Vetranquil in korrelvorm (verkrijgbaar bij de dierenarts) gegeven. Dat kun je gewoon door de brokjes evt met wat lekkers of plakkerigs doen. De korreltjes smaken een beetje bitter dus zo eten ze het niet. Na minimaal een uur was hij gewoon lekker suf en kon ik hem heel voorzichtig aaien, dit hebben we een paar dagen achter elkaar gedaan zodat hij zonder stress kon merken dat aanraken aaien helemaal niet zo erg was en zo heb ik hem ook een halster aangedaan en is hij ook door de smid bekapt en heeft hij geleerd dat ook aan een touw lopen niet erg is en best wel gezellig. Na een paar keer met Vetranquil oefenen kon ik hem wel aaien, een touw aan zijn halster maken en gewoon met hem wandelen.

Ik heb eerst twee weken lang twee keer per dag uit de hand gevoerd maar ik mocht hem absoluut niet aaien of aanraken, het werd ook echt niet beter ondanks alle tijd die ik er in stopte. Dit heb ik nooit eerder meegemaakt Ik geloof dat hij in totaal niet meer dan 4 keer Vetranquil heeft gehad dit is inclusief het bezoek aan de hoefsmid.
Ik ben heel blij met deze oplossing want nu kan ik gewoon verder met hem oefenen en hij is van de week zelfs zonder iets geent.

[wilma]

Hoi Isabelle.

Vetranquil zou inderdaad ook een goede eerste stap kunnen zijn om Dana er van te overtuigen dat mensen best wel aardige wezens kunnen zijn. In één van haar beginposten geeft Maria Anna al aan dat zij dat geprobeerd heeft. Alleen was het doel toen (Dana in een afgesloten ruimte krijgen) misschien te beladen en werkt het beter om het eerst te gebruikten op de manier zoals jij gedaan hebt!

[krista78]

Gelukkig dat iedereen een andere mening heeft omtrent het omgaan met paarden en wel of niet dominantie etc. Ik heb dus wel hele goede ervaringen met emiel voest. En ik denk niet dat hij geld uit mensen zijn zakken wil kloppen. Je kan zelf bepalen of je wel of geen cursus volgt bij hem en ik denk niet dat je niets hebt aan zo'n cursus. ik vond het ook wel makkelijk omdat hij gewoon nederlands spreekt en mijn buitenlands niet een van mijn kwaliteiten is. Hij heeft mij enorm geholpen om van famke van de leliaard weer een handelbaar paard te maken. En ik zeg niet dat ik alles wat hij leert nog in de praktijk breng. ik heb het meer verweven door mijn eigen ervaring heen. Ik merk heel goed als ik niet de dominatie oefeningen doe mijn kwpner dwars over me heen rent en hetzelfde geldt voor Blue Nicky van de Leliaard. Maar ik werk niet alleen volgens zijn methode ook het gewone engels rijden met hier en daar wat hulpmiddelen op z'n tijd is voor mij erg werkzaam.
Verder kan ik zeggen dat mijn verstandshouding met emiel erg goed is en hij me nog vaak van nuttige tips voorziet en ik daar al jaren niets meer voor betaal. Wel moet ik eraan toevoegen dat ik wel weet dat emiel een sterk karakter heeft en als dat botst dan botst het en dan wordt het nooit wat. maar goed welk mens kan er nu met iedereen opschieten op deze aardbol. wat ik als laatste wil zeggen hierover is dat hij niet voor niets is toegevoegd in de opleiding in deurne en het samen werken met Tineke Bartels. Ik ga er verder niet op door want het voest en freestyle gehalte is al heel erg groot hier op het forum. Maar ik denk dat alle "natuurlijke omgangswijze"met paarden ieder wel een meerwaarde kunnen hebben. En nogmaals het is gewoon persoonlijk en dat ik er leuk en op z'n tijd een handige kennis aan heb overgehouden vind ik alleen maar prettig. Maar ik heb ook een hele goede ''engelse wijze" trainer aan Ton de Kok en die doet niets met freestyle dus het is ook zeker niet zaligmakend in mijn geval. Ik heb met dove kids gewerkt met ernstige gedragsproblemen en als ik er niet voor betaalt zou krijgen had ik er ook niet zoveel bij gewerkt ondanks dat iedereen zegt datin de zorg werken een roeping is. nou ik heb niemand van bovenaf horen roepen hoor. en dat zal ook met die mannen van het freestyle wel zo zijn. het is een soort hype en zij verdienen er leuk aan. Want naast dat ze misschien een soort gave of goede empathie hebben is het ook gewoon een leuke manier van geld verdienen hoor!