, en vervolgens niet bijgezet, maar wel net zo "kordaat" gereden), waarna ik er zelf op wilde. Dit gaf wat spanning bij zijn toenmalige eigenaresse en de amazone die hem tot dan toe gereden had. Er had namelijk tot dat moment nog nooit iemand anders opgezeten, en ze hadden geen idee hoe hij zou reageren.Ze hoefden zich echter nergens druk om te maken. Jou-Jou, de dappere vierjarige, was in een drukke, volle binnenbak, met allemaal rare, onverwachte omgevingsgeluiden, zo braaf als maar zijn kan. Braver dan mijn eigen Ruby in dezelfde situatie geweest zou zijn... Ik was ( net als bij overigens alle connemara's die ik voor en na hem gereden heb) verrast door de kracht van zijn beweging, van de enorme looplust, gecombineerd met heel veel nuchterheid. Ik wilde echter niet meteen overstag gaan ( want ik wilde eigenlijk een merrie, en Jou-Jou was ( eerlijk is eerlijk) tóch duur..), maar al snel werd duidelijk dat ik mijn verdere zoektocht naar een Connemara maar op moest geven, omdat ik al lang gevonden had wat ik zocht: Patty's Sweet Masquerade, oftewel Jou-Jou.
De koop is gesloten toen ik op de terugweg was van het kijken naar een Belgische merrie. Helemaal niets mis mee, met die merrie. Echt een leuk diertje... alleen... sja.... Het was níet Jou-Jou. Op dat moment wist ik het gewoon, en al rijdend op de autobaan heb ik Patty gebeld om te onderhandelen over de prijs.... En al 130 rijdend op de duitse autobaan, hoor ik mezelf half duits, half engels tegen Patty zeggen dat ik akkoord gaat met de prijs die ze op dat moment vraagt.
De rest van de rit naar huis heb ik met een stompzinnige grijns op mijn gezicht, die er niet meer af te bránden was, gereden, continu tegen mijn vriendin babbelend over hoe geweldig,fantastisch, mooi, braaf en knáp Jou-Jou was... Om het volgende ogenblik ( ik had hem tenslotte maar 1 keer gezien/gereden) in absolute paniek zéker te weten dat ik geen Jou-Jou maar een Tjoek_Tjoek gekocht had (lees: niet braaf, maar gewoon sloom, dom...bot...). Waar ik vervolgens door mijn vriendin ernstig mee gepest werd..
Vervolgens begon het wachten. Jou-Jou moest gekeurd worden, er moest vervoer geregeld worden....Al met al duurde het eíndeloos voor dat Jou-Jou naar Nederland kwam ( lees: 2 weken....). In die tijd werd hij in mijn fantasie kleiner, lelijker, "fjordiger"en steeds meer een Tjoek-Tjoek.... Nou ja.... Dat viel bij aankomst gelukkig heel erg mee.......Al vond ik hem omdat moment wel heel erg 'pony' en ongelofelijk aandoenlijk.. Hij was toch echt nog een kleuter hoor, zoals hij van de trailer kwam..
De foto's van zijn eerste periode bij mij hebben jullie al gezien in het "even voorstellen" topic. Een maandje na zijn aankomst bij mij ben ik met hem gaan lessen. We hebben 1 keer per week les. Naast die ene keer per week priveles rijden we minimaal 1 x per week buiten, en huren we nog een keer een binnenbak ( nu in de winterperiode). Jou is nog jong ( 4) dus vaker dan 3 keer per week ( bij wijze van uitzondering 4 x pw) wil ik hem niet rijden.
Hij pakt het allemaal supergoed op. Mijn instructeur wordt steeds enthousiaster over hem, hij loopt ook écht lekker in de dressuur en onze missie is minimaal Z worden.. Op termijn wil ik ook ( recreatief) met hem gaan springen, en ook crossen (als mijn eigen lijf nog voldoende balans heeft.....) Tot afgelopen vrijdag konden we, ondanks sneeuw, steeds nog gewoon met de trailer op pad. Wegen waren goed berijdbaar, en naast een half uur priveles per week, huurde ik dus nog 2 keer per week een binnenbak. Op dit moment heb ik echter ook moeten buigen voor de weergoden. De weg van stal naar de hoofdweg is nu dusdanig dat ik er niet meer met de trailer over heen durf ( ijslaag onder de sneeuw, weg loopt iets scheef.... en er is een diepe sloot aan 1 kant....).
We vermaken ons nu dus met foto's maken:
weispelletjes:
http://www.youtube.com/watch?v=5pzhFNHrRnk&feature=player_detailpage
én stukken wandelen. Rijden buiten wilde ik nog niet met deze sneeuw, omdat hij zo nu en dan toch wat vrolijk kan zijn. Geen enkel probleem, dat vrolijk zijn, maar ik vind het dan toch wel fijn als hij een goede ondergrond heeft. Echt sneeuwritten hebben we dus nog niet gemaakt. Alleen vandaag kon ik de verleiding niet weerstaan ( komt ook door het filmpje van Pamela hier op het forum). Na een wandelingetje ( Jou Jou gewoon aan het hoofdstel, ongezadeld, met zijn deken nog op meegenomen) kwam ik het laatste stukje langs een bankje, en Jou was tijdens de wandeling zo braaf geweest dat ik het niet kon laten. Via het bankje ben ik op hem geklommen. Gelukkig vond hij het geluid van zijn deken toen ik opstapte niet eng, en hij was zo braaf, dat ik zelfs de gelegenheid had om even te filmen ( inderdaad: een pamela remake........ (zonder (hoorbaar) neusophalen
) Beeldkwaliteit is niet geweldig.. camera was vlak daarvoor in de sneeuw gevallen):http://www.youtube.com/watch?v=PdeaTSfN7A4&feature=player_detailpage
En als afsluiting van dit eerste Jou-Jou topic een filmpje van zijn én mijn grote vriendin ( en mijn eerste grote liefde): Heidi
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=UfUOgUdPGE8
