En het ging, zoals verwacht, helemaal super, geen onvertogen woord, zijsprong, schrik, protest of wat dan ook. Afgezien van twee continue prikoortjes en hele grote ogen zou je echt niet gedacht hebben dat het haar eerste keer was. Misschien is het voor ons wel een heel ander gevoel dan voor een pony; bomen, open stukken, verkeer, fietsers enz. kent ze natuurlijk al. En Bibi is ook wel een heel geruststellende invloed. Maar ook het stukje door het dorp (aan de hand) ging prima.
We hebben heel veel gestapt, een paar stukken gedraafd een een klein stukje galop gedaan.
Even een kleine fotoimpressie:
Dat eerste stukje duin is wel erg zwaar, gelukkig is het maar 200 meter, daarna begint het bos.
In het bos hebben we geen foto's gemaakt, (te donker) maar een eindje verderop is een prachtige open vlakte. Flynn keek wel haar ogen uit, maar ook niet echt van wat is DIT nou ofzo. Heel verschil met haar moeders eerste keer, die viel haast om van verbazing destijds.
Daarna nog een stuk bos en daar was ons keerpunt: het duinmeer. Er was erg weinig water vandaag; en bij het grotere deel lagen een paar hooglanders dus daar zijn we maar niet heengegaan.
Flynn stond nadenkend te kijken:
Bibi had niet zoveel zin om te water te gaan in dit enge kleine poeltje, dus we hebben het ook maar niet aan Flynn gevraagd (zonder goed voorbeeld) - dat komt wel als we het grote water inkunnen.
Bibi stond Flynn wel van alles in te fluisteren...
Wij ook nog even op de foto. Dat uitstulpsel dat het water raakt is gewoon Bibi's bovenlip
die kan ze nogal als een slurfje uitstrekken 
En nog eentje van Flynn en Fleur bij het water: Flynn vond het toch wel een tikje griezelig.
Helaas verloor ik op de terugweg m'n camera... We besloten een klein stukje terug te gaan, anders zou ik later met de fiets teruggegaan zijn, maar hoera, daar lag ie. Onder het zand, maar gelukkig heb ik de foto's er nog uit kunnen halen: nu kan de lensdop niet meer dicht, maar ja. Ik was toch al dringend aan een nieuwe toe ... (nu nog een schip met geld deze kant op zien te halen
) hoe dan ook, ontzettend tevreden en blij weer thuisgekomen, als dit een voorproefje is van de toekomst van deze twee kanjers dan zitten we helemaal goed... Wat een heerlijk relaxed ritje!!
groetjes, Edith
. Zolang ze maar niks doen 
.